حقوق زنان در ایران (بخش دوم)
همچنین سوالاتی از خدا و محمدش و مسلمانان و شیعیان و طرفدارانش
خودسوزی: رفتارهای نابرابر با زنان منجر به اقدامات خشونت آمیز خود زنان علیه خودشان هم میشود به عنوان مثال خودسوزی، که در برخی از مناطق ایران آخرین تلاش برای فرار از زندگی خشونت آمیز است.
در سال ۲۰۰۱ عنوان شده که ۳۷۵ زن در ایران اقدام به خودسوزی نموده‌اند. خودسوزی بخصوص در استانهای ایلام و خوزستان عملی شایع است. برداشت‌های فرهنگی و مذهبی، خشونت علیه زن در این مناطق را تقویت و تشدید می‌کند.
خودکشی: بدلیل طبیعت آسیب پذیر زنان، در تمامی جوامع آمار خودکشی زنان همواره از میزان بالاتری نسبت به مردان برخوردار بوده است خصوصا در جوامعی که خشونت علیه زنان عملی رایج به حساب می‌آید. خودکشی زنان در اغلب موارد یکی از محصولات خشونت علیه آنان است.
متاسفانه بدلیل عدم انتشار رسمی اخبار مربوط به این مقوله، آمار دقیقی از میزان خودکشی در میان زنان ایرانی در دست نیست.
توضیح تکمیلی:
ایران یکی از هشت کشوری است که به «کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان CEDAW» مصوب ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹ سازمان ملل متحد نپیوسته است. قطر آخرین کشوری است که در سال ۲۰۰۹ این کنوانسیون را امضاء و اجرای آنرا الزامی اعلام کرد. این کنوانسیون در زمان دولت اصلاحات توسط نمایندگان مجلس برای تصویب پیشنهاد شد، اما شورای نگهبان آن را مخالف موازین شرع دانست و با تصویب آن مخالفت نمود.
سازمان ملل متحد در سال ۱۹۶۴ دو کنوانسیون مهم را از تصویب گذراند که به موجب آن، کلیه‌ی امضاکننده‌گان این میثاق‌ها ملزم گردیدند که قوانین داخلی خود را به گونه‌یی تنظیم کنند که با اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر تناقض نداشته باشد. در سال ۱۹۷۵ و در دوران حکومت گذشته، مجلس شورای ملی و سنا این دو الحاقیه را از تصویب گذراندند و دولت ایران رسماً ملزم به اجرای آن شد. بنابراین مادامی که ایران رسماً از این میثاق خارج نشده باشد (که هنوز هم نشده است)، این میثاق به قوت خود باقی است و قوانین مصوب در ایران نمی‌بایست منافاتی با اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و کنوانسیون‌های مصوب سازمان ملل متحد داشته باشند. اما همچنان که شاهد هستیم قوانین زن ستیز همچنان در ایران تصویب و اجرا می شوند، قوانینی که راه را بر خشونت علیه زنان هموار کرده و شأن و کرامت زن بعنوان یک انسان کامل را خدشه دار می‌کنند. از جمله تازه‌ترین اقدامات نظام جمهوری اسلامی در تصویب قوانین ناعادلانه و نابرابر می‌توان به لایحه حمایت از خانواده اشاره کرد. اما آنچه که جای بسی شگفتی است، اقدامات نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی است که تداعی‌گر معنای «زنان علیه زنان» است. خانم لاله افتخاری سخنگوی فراکسیون زنان مجلس در واکنش به اعتراض فعالان حقوق زن به لایحه حمایت از خانواده می‌گوید: ما نباید آنچه را که مجامع بین‌المللی می‌خواهند بگوییم زیرا بر اساس حکم خدا و شرع مقدس هیچ شرطی مبنی بر الزام رضایت همسر اول برای ازدواج مجدد نیامده است!
و زنان هم هیچ حرفی نمیتوانند بزنند
حالا شما بگوئید آیا رفتار آن کشیش مسیحی که ( با نام کشیش افراطی هم معروف شده ) که میخواسته قران را آتش بزندغلط هست یا نه ؟
ایشان هم تمام حرفشان اینست که آیات قوتلو در این قران هست و تروریست ها طبق آیات و دستورات قرانی عمل کردند پس ایشان با عقل سلیم تصمیم گرفتند که این قران را که دستورات کشته شدن یا قوتلو در آن نوشته شده است را آتش بزنند
به اینجای تعقل و اندیشه های درونیم که میرسم حق را به این کشیش میدهم.
چرا؟
سوالاتی از الله و پیغمبرش و اسلام و بعدم شیعه و بعدم آخوند و بعدهم ولایت ( نا ) فقیه گردن دار؟:
1- چرا باید خدا و پیغمبرش از انسانها و بخصوص از زنها هتک حرمت بکنند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
2- آیا این دستورات تجاوز به آبروی زنها و حتی مردها نبوده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
3- آیا این خدا و پیغمبرش عرض و ناموس زنان و مردان را نبرده است؟؟؟؟؟؟؟؟
4- و آیا این خدا و پیغمبرش با این دستورات دینی اسلامی به حیثیت زنان تجاوز نکرده است؟؟؟؟؟؟
5- برای چه و به چه مجوز عقلی و وجدانی زن باید برده مرد باشد؟؟؟؟؟؟؟؟
( و درستتر اینکه مرد برده اسلام و آخونده و زن برده این برده ها )
یعنی به زن ظلم مضاعف رفته چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
6- این خدا که حالش خرابه ( از آیات و احکامش میشود فهمید ) و این پیغمبر هوسران و احکامشان به نام اسلام در قران را باید چه کارش کرد؟؟؟؟؟؟
- مزاحمین واقعی زنها و مردها در ایران و حتی در جهان همین اسلام و قران است و بس وگرنه در طول تاریخ کسی با کسی کاری نداشته جز مردمان دین مدار با دیگران.
این پیام به تاریخ پنج شنبه 25 شهریور ماه 2569 شاهنشاهی برابر با
25شهریور ماه خورشیدی تحمیلی تازی و تازی پرستان نوشته شد.
همچنین سوالاتی از خدا و محمدش و مسلمانان و شیعیان و طرفدارانش
خودسوزی: رفتارهای نابرابر با زنان منجر به اقدامات خشونت آمیز خود زنان علیه خودشان هم میشود به عنوان مثال خودسوزی، که در برخی از مناطق ایران آخرین تلاش برای فرار از زندگی خشونت آمیز است.
در سال ۲۰۰۱ عنوان شده که ۳۷۵ زن در ایران اقدام به خودسوزی نموده‌اند. خودسوزی بخصوص در استانهای ایلام و خوزستان عملی شایع است. برداشت‌های فرهنگی و مذهبی، خشونت علیه زن در این مناطق را تقویت و تشدید می‌کند.
خودکشی: بدلیل طبیعت آسیب پذیر زنان، در تمامی جوامع آمار خودکشی زنان همواره از میزان بالاتری نسبت به مردان برخوردار بوده است خصوصا در جوامعی که خشونت علیه زنان عملی رایج به حساب می‌آید. خودکشی زنان در اغلب موارد یکی از محصولات خشونت علیه آنان است.
متاسفانه بدلیل عدم انتشار رسمی اخبار مربوط به این مقوله، آمار دقیقی از میزان خودکشی در میان زنان ایرانی در دست نیست.
توضیح تکمیلی:
ایران یکی از هشت کشوری است که به «کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان CEDAW» مصوب ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹ سازمان ملل متحد نپیوسته است. قطر آخرین کشوری است که در سال ۲۰۰۹ این کنوانسیون را امضاء و اجرای آنرا الزامی اعلام کرد. این کنوانسیون در زمان دولت اصلاحات توسط نمایندگان مجلس برای تصویب پیشنهاد شد، اما شورای نگهبان آن را مخالف موازین شرع دانست و با تصویب آن مخالفت نمود.
سازمان ملل متحد در سال ۱۹۶۴ دو کنوانسیون مهم را از تصویب گذراند که به موجب آن، کلیه‌ی امضاکننده‌گان این میثاق‌ها ملزم گردیدند که قوانین داخلی خود را به گونه‌یی تنظیم کنند که با اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر تناقض نداشته باشد. در سال ۱۹۷۵ و در دوران حکومت گذشته، مجلس شورای ملی و سنا این دو الحاقیه را از تصویب گذراندند و دولت ایران رسماً ملزم به اجرای آن شد. بنابراین مادامی که ایران رسماً از این میثاق خارج نشده باشد (که هنوز هم نشده است)، این میثاق به قوت خود باقی است و قوانین مصوب در ایران نمی‌بایست منافاتی با اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و کنوانسیون‌های مصوب سازمان ملل متحد داشته باشند. اما همچنان که شاهد هستیم قوانین زن ستیز همچنان در ایران تصویب و اجرا می شوند، قوانینی که راه را بر خشونت علیه زنان هموار کرده و شأن و کرامت زن بعنوان یک انسان کامل را خدشه دار می‌کنند. از جمله تازه‌ترین اقدامات نظام جمهوری اسلامی در تصویب قوانین ناعادلانه و نابرابر می‌توان به لایحه حمایت از خانواده اشاره کرد. اما آنچه که جای بسی شگفتی است، اقدامات نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی است که تداعی‌گر معنای «زنان علیه زنان» است. خانم لاله افتخاری سخنگوی فراکسیون زنان مجلس در واکنش به اعتراض فعالان حقوق زن به لایحه حمایت از خانواده می‌گوید: ما نباید آنچه را که مجامع بین‌المللی می‌خواهند بگوییم زیرا بر اساس حکم خدا و شرع مقدس هیچ شرطی مبنی بر الزام رضایت همسر اول برای ازدواج مجدد نیامده است!
پانویس:
طبق گفته این همجنس ( متاسفانه زن ) سخنگو و بقیه نمایندگان مجلس، در قران قوانین به همین شکل آمده و حق و حقوقی برای زنان قائل نشده که زنان بعد از همه تلاششان در زندگی با مرد و بچه شان بتوانند حداقل در مورد ازدواج و ( هوسرانی و شهوترانی درستتره بگوئیم ) رضایتی بدهند یا ندهند و این اجازه از طرف خدای محمد به محمد ابلاغ شده و بعدشم با لبه تیز شمشیر علی و حسن و حسین فرزندان علی و نوادگان محمد و سرداران خونخوار محمد به نامهای عمر و خالد بن ولید و خیانت یک ایرانی به نام سلمان فارسی و چندتا خونخوار دیگه ... به ایرانیان ابلاغ شد؛ نامش هم اسلام است و زنان هم هیچ حرفی نمیتوانند بزنند
حالا شما بگوئید آیا رفتار آن کشیش مسیحی که ( با نام کشیش افراطی هم معروف شده ) که میخواسته قران را آتش بزندغلط هست یا نه ؟
ایشان هم تمام حرفشان اینست که آیات قوتلو در این قران هست و تروریست ها طبق آیات و دستورات قرانی عمل کردند پس ایشان با عقل سلیم تصمیم گرفتند که این قران را که دستورات کشته شدن یا قوتلو در آن نوشته شده است را آتش بزنند
به اینجای تعقل و اندیشه های درونیم که میرسم حق را به این کشیش میدهم.
چرا؟
سوالاتی از الله و پیغمبرش و اسلام و بعدم شیعه و بعدم آخوند و بعدهم ولایت ( نا ) فقیه گردن دار؟:
1- چرا باید خدا و پیغمبرش از انسانها و بخصوص از زنها هتک حرمت بکنند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
2- آیا این دستورات تجاوز به آبروی زنها و حتی مردها نبوده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
3- آیا این خدا و پیغمبرش عرض و ناموس زنان و مردان را نبرده است؟؟؟؟؟؟؟؟
4- و آیا این خدا و پیغمبرش با این دستورات دینی اسلامی به حیثیت زنان تجاوز نکرده است؟؟؟؟؟؟
5- برای چه و به چه مجوز عقلی و وجدانی زن باید برده مرد باشد؟؟؟؟؟؟؟؟
( و درستتر اینکه مرد برده اسلام و آخونده و زن برده این برده ها )
یعنی به زن ظلم مضاعف رفته چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
6- این خدا که حالش خرابه ( از آیات و احکامش میشود فهمید ) و این پیغمبر هوسران و احکامشان به نام اسلام در قران را باید چه کارش کرد؟؟؟؟؟؟
- مزاحمین واقعی زنها و مردها در ایران و حتی در جهان همین اسلام و قران است و بس وگرنه در طول تاریخ کسی با کسی کاری نداشته جز مردمان دین مدار با دیگران.
این پیام به تاریخ پنج شنبه 25 شهریور ماه 2569 شاهنشاهی برابر با
25شهریور ماه خورشیدی تحمیلی تازی و تازی پرستان نوشته شد.
